Few Words to My Abovyan

Դժվար է այո, դժվար է ապրել օտարության մեջ

Անվերջ հիշելով հայրենիքն անշեջ,

Դժվար է, երբ չունես կողքիդ բարեկամ

Որ գոնե կիսվես պահին մենության:

Դժվար է այո, ապրել այն երկրում

Որտեղ դու չունես քո դերը ուրույն,

Չես կարող քայլերդ անել հաստատուն

Ինչպես անում ես մայր հայրենիքում:

Ու հիմա կարոտը սրտումս մտած

Աչքերս անվերջ արցունքով լցված,

Անվերջ հիշում եմ իմ մայր քաղաքը

Իմ Աբովյանը, իմ ծննդավայրը:

Ու թե միգուցե մի օր Տեր Աստված

Կլսի աղոթքս մտքումս ասված,

Որ ինձ ճամփա տա դեպի հայրենիք

Դեպի իմ քաղաքը քաղցր ու գեղեցիկ:

Այն ժամ կունենամ իմ դերը ուրույն

Ու ոտք կդնեմ մայթին հաստատուն,

Կասեմ հայրենիք ախ ինչ քաղցր ես դու

Օտար ափերից բերեցիր ինձ տուն:

Armine Tatosyan:2005